- Czuję wyrzuty sumienia. - Dlaczego? - Bo nie mogę się zachowywać tak jak kiedyś. Nie mogę udawać, że wszystko jest w porządku. Jak mógłbym znowu być dawnym sobą? Grać w piłkę, spotykać się z kolegami z drużyny. - Nikt cię nie prosi, żebyś udawał Alfie. Twoja mama na pewno by nie chciała, żebyś się tak czuł, prawda? Nie chciałaby, żebyś się obwiniał. - Czuję, że ją zawiodłem… - Nie. Nie zawiodłeś jej, Alfie. Ale szczerze mówiąc, wydaje mi się, że zawodzisz ją teraz, myśląc w ten sposób. - Chcę ją uszczęśliwić. - To przestań się ranić. Przestań żyć przeszłością. Nie przywrócisz jej życia. Ale możesz żyć w taki sposób, w jaki ona chciała, żebyś żył.

- Czuję wyrzuty sumienia. - Dlaczego? - Bo nie mogę się zachowywać tak jak kiedyś. Nie mogę udawać, że wszystko jest w porządku. Jak mógłby...

- Czy to jest gazeta, którą zawsze kupowała mama? - Co? Nie... Nie pamiętam. Tylko tę mieli w sklepie. Kupiłem ją, żeby poczytać o meczu, który szczerze mówiąc był fatalny. Nie chcę słuchać o meczu. Chcę słuchać o mamie. - To ta sama. Jestem pewien. Mama zawsze rozwiązywała tę krzyżówkę. Pamiętasz? Lubiła ją. - Może. To była ostatnia gazeta, jaka została w sklepie. - Uwielbiała krzyżówki. - Alfie. Nie powiedziałeś mi, jak ci minął dzień. Poszedłeś pograć w piłkę? - Ja już nie gram w piłkę. Mówiłem ci.

- Czy to jest gazeta, którą zawsze kupowała mama? - Co? Nie... Nie pamiętam. Tylko tę mieli w sklepie. Kupiłem ją, żeby poczytać o meczu, kt...

- Dlaczego nie grasz teraz w żadnej szkółce? - Mógł grać. Ale wolał poczekać. Mieliśmy ciężki okres w domu, jego mama chorowała. To nie był dobry moment. To byłaby dla niego za duża presja. To było niepodobne do taty, mówić tak otwarcie o tych sprawach.

- Dlaczego nie grasz teraz w żadnej szkółce? - Mógł grać. Ale wolał poczekać. Mieliśmy ciężki okres w domu, jego mama chorowała. To nie był ...